Kent Konseylerinde Halk Katılımı ve Gönüllülük: Adana Kent Konseyi Örneği

Abstract

Günümüz demokrasilerinin en temel yapı taşlarından biri olan katılım her ülke ve sistemde farklı anlaşılmakta ve yorumlanmaktadır. Türkiye’de ise katılımcılık, insanlar tarafından sadece istişari nitelikte bir düşünce belirtmekle sınırlı bakış açısı olarak algılanmaktadır. Çünkü halk sadece genelde değil, kendilerini yönetim açısından ulaşabilir hissettikleri yerelde de karar alma mekanizmalarına katılım göstermekten çekinmektedir. Nitekim yerelde yeni katılım araçlarından biri olarak sunulan kent konseylerinin işlevleri hakkında tereddütler bulunmaktadır ve kent konseyleri karar ve uygulama merciinden ziyade tavsiye makamı olarak görülmektedir. Bu da katılım oranlarını düşürmekte ve istenilen katılım yoğunluğunun gerçekleşmemesine sebebiyet vermektedir. Bu bağlamda ele alacağımız Adana Kent Konseyi, Türkiye’nin ilk kent konseylerinin başında gelmektedir. 2001 yılında faaliyetlerine başlayan Adana Kent Konseyinde, katılım ve gönüllülük açısından ilk dikkat çeken husus, bütün katılımcıların eşit olarak temsil edilemediği ancak dezavantajlı konumda olan kadınların ve gençlerin temsiliyet sorunu yaşamadığı görülmüştür. Bu kapsamda araştırmanın amacı; kent konseylerinde halk katılımı ve gönüllülüğü Adana özelinde ortaya koyarak genel bir çerçeve oluşturmak ve temsil imkânı bulamayan toplum kesimlerine ilişkin çözüm önerileri sunmaktır. Bu çalışmada halk katılımı ve gönüllülüğün önemi anlatılıp, çerçevesi çizildikten sonra Adana Kent Konseyi özelinde değerlendirilmesi yapılmıştır. Çalışmanın teorik çerçevesi oluşturulurken yerli ve yabancı literatürden yararlanılmış; Adana Kent Konseyi’nde halk katılımı ve gönüllülük incelenirken örnek olay yöntemi kullanılmıştır.